تاثیر 10 هفته تمرین هوازی بر سطوح لپتین، آدیپونکتین و شاخص مقاومت به انسولین مردان بزرگسال سندرم داون

سابقه و هدف: لپتین و آدیپونکتین از جمله آدیپوسایتوکاین های مترشحه از بافت چربی هستند که در پاتوژنز چاقی و اختلالات همراه با آن نقش دارند. مقاومت به انسولین از جمله عوارض چاقی می باشد. پژوهش حاضر تاثیر تمرینات هوازی بر سطوح لپتین ، آدیپونکتین پلاسما و شاخص مقاومت به انسولین(homa-ir) را در مردان سندرم داون غیرفعال مورد مطالعه قرار داده است. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 10 مرد مبتلا به سندرم داون با میانگین سنی (74/3 ± 67/26) و شاخص توده بدنی (69/7 ± 73/29) به مدت 10 هفته، 3 جلسه در هفته (هر جلسه 45 تا 50 دقیقه) به فعالیت هوازی پرداختند. نمونه های خون جهت اندازه گیری سطوح سرمی آدیپونکتین، گلوکز، انسولین و لپتین به روش الایزا در دو مرحله، هفته صفر(پس از 12 ساعت ناشتایی) و هفته دهم(72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین ) تهیه شد. برای تعیین مقاومت انسولینی از شاخص مقاومت انسولینی و برای بررسی نتایج از آزمون های تی همبسته و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. کلیه عملیات آماری با نرم افزار spss 16 انجام شد. یافته ها : تمرینات هوازی سطوح لپتین (052/0 =p) ، آدیپونکتین پلاسما (06/0=p) و homa-ir (14/0= p) در مردان مبتلا به سندرم داون را تغییر نمی دهد. همبستگی مثبت و معنی داری بین سطح لپتین و آدیپونکتین قبل(01/0=p ،76/0=r) و پس از 10 هفته فعالیت هوازی(03/0=p ،7/0=r) وجود داشت، در حالی که لپتین و آدیپونکتین با شاخص مقاومت به انسولین به طور قابل توجهی قبل و بعد از مداخله در مردان بزرگسال مبتلا به سندرم داون ارتباط معنی داری نداشت.(05/ 0p>) نتیجه گیری: تغییر در سطوح آدیپوکاین ها، بویژه لپتین و آدیپونکتین در مردان سندرم داون به سختی انجام می شود.